Maak kennis met Véronique. Ze is één van de sterkhouders van Natuurpunt op domein Kiewit in Hasselt. Wekelijks maakt zij voor ons het verschil. En eerlijk gezegd, wij zouden deze heel bijzondere dame niet meer kunnen missen!
Wat doe je bij Natuurpunt?
Als vrijwilliger ben ik de helft van het klusjesteam in het herenhuis op domein Kiewit in Hasselt. Erik is de andere helft. Erik en ik lijken tegengestelden: hij is een grote, sterke man, ik ben eerder frêle. Zo zie ik er wel uit, maar ze vinden bij Natuurpunt dat ik wel heel sterk ben! 😊Erik babbelt graag, ikzelf luister liever. We vullen elkaar aan en we kunnen het goed samen vinden.
Hoe ben je bij Natuurpunt terecht gekomen?
Tijdens de coronapandemie voelde ik me soms geïsoleerd. Ik wilde opnieuw met mensen in contact komen en een nuttige tijdsbesteding hebben. Daarom ging ik op zoek naar vrijwilligerswerk. Via de vrijwilligerswebsite “Give a day” (www.giveaday.be) reageerde ik op een vacature van Natuurpunt voor houtbewerking. Toen ze mij uiteindelijk contacteerden hadden ze niet direct iemand nodig voor houtbewerking, maar wel om de kelder op te ruimen of om in de winkel te staan. Ik koos ervoor om de kelder op te ruimen. Erik doorliep ongeveer hetzelfde traject. En zo zijn Erik en ik uitgegroeid tot de klusjesdienst van het Bezoekerscentrum Kiewit van Natuurpunt.
Wat zocht (en vind) je binnen Natuurpunt?
Ik zocht (en vond) aansluiting. Mensen die mij waarderen zoals ik ben, maar die mij ook uitdagen om meer te zijn en om in mijzelf te geloven.
Wat betekent vrijwilliger zijn voor jou?
Als vrijwilliger krijg je de kans om iets te doen, gewoon omdat je het tof vindt. Er is geen druk tot prestatie, de moeite die je doet wordt gewaardeerd. De ene dag kan dit heel veel moeite zijn en de andere dag iets minder, en dat maakt niet uit. Je draagt bij aan een groter geheel, je hebt betekenis. Het is een laagdrempelige manier tot herintegratie in de maatschappij.
Zou je anderen aansporen om vrijwilliger te worden?
Vrijwilliger zijn is fantastisch!
Is het altijd leuk of soms ook balen?
Bij Natuurpunt is geen enkele dag hetzelfde. Ik leer veel bij, ik leer om creatief te zijn. En de mensen zijn er gewoon tof. Een echte baaldag heb ik nog niet meegemaakt. Er zijn uiteraard soms klusjes die wat minder tof zijn, Maar dat weegt helemaal niet op tegen de warme ontvangst iedere keer of de gezellige gesprekken, de dankbaarheid.
Hou je van de lente of heb je een ander favoriet seizoen? En waarom?
Ik waardeer dat wij effectief 4 seizoenen hebben en hou van elk op hun tijd. Maar de lente is toch wel mijn favoriete seizoen. We komen dan uit een donkere en koude periode waarin we de neiging hebben om ons op te sluiten. Wat niet noodzakelijk iets slechts is; het is ook een kans om op jezelf te focussen en wat rust te nemen. Maar de lente, dat is het moment waarop we onze nieuwe zelfkennis kunnen laten floreren, waarop we ideeën en plannen kunnen vormgeven. Voor mij staat de lente voor uitbreken uit je cocon met je gezicht richting de zon. De lente is warmte, letterlijk, maar ook de warmte van vriendschappen, bijvoorbeeld tijdens picknicks en wandelingen.
Heb je iets met natuur?
Natuur geeft mij rust. Ik werk graag in de tuin (hoewel ik momenteel zelf geen meer heb), ik hou van het gevoel van mijn handen in de aarde en de aarde onder mijn blote voeten. Natuur is ook leven, het is een speciale soort energie. Voor mij persoonlijk is de natuur als een vriend die er altijd voor je is en die troost kan bieden zonder iets te moeten zeggen of doen.
Wat doe je als je de natuur in gaat?
Van tijd tot tijd ga ik wandelen, vooral om tot rust te komen. Het leven in de stad, de mensen, de maatschappij, … zijn zo gehaast, zo druk, zo continue aanwezig. Maar de natuur heeft haar eigen ritme, wordt niet opgejaagd door status, prestatiedrang, materiële rijkdom. De planten en dieren hebben geen vooropgesteld onbereikbaar doel dat steeds behaald moet worden. De Natuur IS.
Ik woon ook dicht bij het kanaal, en vaak zet ik mij gewoon op de grond aan het kanaal met een goed boek. Andere keren zit ik er gewoon te zitten en laat ik me innerlijk mee stromen met het water.
Ik ga ook regelmatig fietsen en volg dan het fietsroutenetwerk dat mij via kleine geheime paadjes leidt naar de mooiste stukjes natuur die Limburg te bieden heeft.
Hier en daar klim ik in een boom. Enerzijds omdat het gewoon leuk is om te doen. Anderzijds omwille van de connectie met de boom. Een boom leeft en die energie voel je wanneer je van tak tot tak gaat. En bovenin de boom ben je even weg van de mensen, ben je deel van de boom, waai je mee in wind en zie je de wereld vanuit een heel ander perspectief, het perspectief van de vogel een paar takken verder, of de insecten rondom je.
foto: Xabrina Schaeken
Welk natuurelement is bijzonder voor jou?
De zon, omwille van de warmte en het licht. En het water omwille van de sereniteit.
Woon je graag in Limburg?
Ik ben in Limburg geboren en getogen. Limburg is zoals een buitenverblijf op het platteland. Het is een plaats waar de tijd net iets trager lijkt te gaan. Je kan hier op veel plaatsen ook nog echt van dorp tot dorp rijden, tussen groene weilanden en heuvels op en af. En het is misschien een cliché, maar Limburgers zijn warme mensen.
Wat is jouw levensverhaal?
Ik heb een wat moeilijkere periode gehad, waarin ik ontdekte dat ik hoog sensitief ben. Momenteel ben ik aan het uitzoeken hoe ik dit deel van mezelf in mijn voordeel kan gebruiken. Het doet veel om steun te hebben van de omgeving. Denk daarbij aan begripvolle vrienden, maar ook de mogelijkheid tot een goede semiprofessionele samenwerking met mensen die mijn hoogsensitiviteit niet zien als een beperking, maar als een verrijking, een kans op een nieuw perspectief.
Wat wil je anderen meegeven?
Wij zijn allemaal uniek, en dat maakt het leven zo mooi. Er wordt heel vaak gesproken over mensen met een beperking, omdat ze anders zijn, en niet mooi passen in de hokjes van onze maatschappij. Ik ben van mening dat het de maatschappij is die een beperking heeft. Er is te weinig plaats om anders te denken. We zijn teveel bezig met 'wat moet' en te weinig met 'wat is' of wat 'kan zijn'. Laten we terug leren luisteren naar ons innerlijke zelf, de natuur om ons heen, onze menselijkheid. En laten wij onze angst voor dat wat wij niet begrijpen overwinnen, zodat wij kunnen leren en dingen op een nieuwe manier kunnen zien, een 'andere' manier.